Τι θα γινόταν αν οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο θέσπιζαν την τετραήμερη εργασία;
Αυτό σημαίνει ότι το Σαββατοκύριακο αυτόματα μετατρέπεται σε τριήμερο. Και είναι μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ιδέα. Μια ιδέα που την επικροτώ ολόψυχα.
Ξέρω ότι μπαίνω σε μπελάδες λέγοντάς το αυτό.
Η κυβέρνηση του Ντουμπάϊ, έκανε κάτι που νομίζω ότι είναι τόσο προοδευτικό, που το επικροτώ απόλυτα. Αποφάσισε να θεσπίσει την εβδομάδα εργασίας των 4 ½ ημερών.
Δηλαδή το Σαββατοκύριακο θα ξεκινάει από το μεσημέρι της Παρασκευής κι όσοι δουλεύουν στη δημόσια υπηρεσία δεν θα χρειάζεται να επιστρέψουν μέχρι τη Δευτέρα στη δουλειά τους.
Αγαπώ αυτήν την ιδέα κι αγαπώ το γεγονός ότι μια κυβέρνηση το όρισε αυτό ως εντολή.
Αλλά τώρα φιλοσοφικά αν το πάμε γιατί είναι αυτή τόσο ενδιαφέρουσα ιδέα;
Aς δούμε την ιδέα του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος).
Για να μετρήσουμε την επιτυχία ενός έθνους χρησιμοποιούμε αυτήν την βλακώδη ιδέα, από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που ονομάζεται Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Κι έτσι έχουμε δημιουργήσει την κουλτούρα τού να βρισκόμαστε συνεχώς στον "τροχό του χάμστερ" για να αυξήσουμε την παραγωγή μας και για να αυξήσουμε το ΑΕΠ,
Τι ακριβώς είναι το ΑΕΠ;
Είναι ένα μέτρο της παραγωγικότητας ενός έθνους. Αλλά δεν μετρά στην πραγματικότητα την κυριαρχία της υγείας του ή την ευτυχία του.
Κοιτάξτε τι συμβαίνει στην Αμερική. Το προσδόκιμο ζωής μειώνεται, η παχυσαρκία αυξάνεται, οι άνθρωποι αρρωσταίνουν περισσότερο, οι Αμερικανοί τώρα χάνουν περισσότερο χρόνο, το ποσοστό των γεννήσεων έχει πέσει, αλλά οι Αμερικανοί εργάζονται πιο σκληρά από ποτέ. Πολύ συχνά χρειάζεται να έχουν δύο έως και τρεις δουλειές μόνο και μόνο για τα βγάλουν πέρα.
Αυτή η ιδέα ότι πρέπει να βρισκόμαστε συνεχώς στον "τροχό του χάμστερ" είναι δυσλειτουργική για μια κοινωνία.
Μας κάνει λιγότερο ανθρώπους. Σύμφωνα με τα λόγια του Alan Watts: "Αν λες ότι το να βγάζεις χρήματα είναι το πιο σημαντικό πράγμα, θα περάσεις τη ζωή σου σπαταλώντας εντελώς το χρόνο σου. Για να συνεχίσεις να ζεις θα κάνεις πράγματα που δεν θα θέλεις να κάνεις, δηλαδή θα συνεχίζεις ζεις κάνοντας πράγματα που δεν σου αρέσει να κάνεις, που είναι ανόητο".
Αυτή η εμμονή με το ΑΕΠ μάς κάνει να πιέζουμε τους ανθρώπους να προσφέρουν απόδοση. Φυσικά με την αύξηση της παραγωγής υπάρχει μια καλή πλευρά: στην καινοτομία, τη δημιουργικότητα, την έλευση νέων προϊόντων.
Όμως, κοιτάξτε την κατάσταση του κόσμου μας σήμερα. Στην πραγματικότητα έχουμε περισσότερη παραγωγή από ό,τι χρειαζόμαστε, σε καταστροφικά επίπεδα.
Να μερικά παραδείγματα:
Αν επιστρέψουμε στη δεκαετία του '80 ο μέσος Αμερικανός αγόραζε 12 νέα ρούχα ετησίως. Σήμερα ο αριθμός πλησιάζει τα 60, επειδή η παραγωγή ρούχων στη βιομηχανία της μόδας έχει αυξηθεί.
Όμως χρειαζόμαστε στην πραγματικότητα τόσα πολλά; Επειδή όλη αυτή η μεγάλη παραγωγή έχει αντίχτυπο στο περιβάλλον.
Ρίξτε μια ματιά στη βιομηχανία τροφίμων. Δημιουργεί συνεχώς νέα πράγματα για να βάζουμε στο στόμα μας και στο σώμα μας. Αλλά είναι τόσα πολλά από αυτά που βλάπτουν την υγεία μας.
Ο διάσημος σεφ Jamie Oliver κέρδισε μια αγωγή κατά της McDonald's, αποδεικνύοντας τον ισχυρισμό του ότι το κρέας των χάμπουργκερ της διάσημης αλυσίδας δεν είναι κατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση.
Δημιουργούμε τεράστιες εταιρείες που προσφέρουν αποτελέσματα τα οποία στην πραγματικά μας χειροτερεύουν περιβαλλοντικά, σωματικά, ψυχολογικά.
Τα μεγαλύτερα πράγματα που σχετίζονται με την ανθρώπινη ευτυχία είναι η σύνδεσή μας με τους άλλους ανθρώπους.
Η διάσημη μελέτη της Εντίνα Χάρβαρντ έδειξε ότι το μόνο πράγμα που μας κάνει πραγματικά χαρούμενους είναι η δύναμη των κοινωνικών μας σχέσεων.
Σκεφτείτε τι θα μπορούσατε να κάνετε με μια επιπλέον ημέρα την εβδομάδα όσον αφορά τη σύνδεσή σας με την οικογένειά σας, τους φίλους σας, τους αγαπημένους σας.
Ξέρω ότι θα μου άρεσε αυτό. και ξέρω ότι πιθανόν και σε σας να άρεσε. Οπότε ας αρχίσουμε παγκοσμίως να πιέζουμε για τετραήμερη εργασία την εβδομάδα και οι κυβερνήσεις πρέπει να το λάβουν αυτό σοβαρά υπόψη.
Δεν πρέπει να βλέπουμε το ΑΕΠ ως το μοναδικό μέτρο της επιτυχίας ενός έθνους. Πρέπει να εξετάζουμε και τον δείκτη ευτυχίας, τον δείκτη ευεξίας και ακόμη και τον δείκτη κοινωνικότητας που μετρά πώς οι άνθρωποι συναναστρέφονται σε ένα έθνος, για υποστήριξη, για ειρήνη, για συναναστροφή και ούτω καθεξής.
Αν εφαρμόσουμε την ιδέα της τετραήμερης εβδομαδιαίας εργασίας και δώσουμε στους ανθρώπους χρόνο ανάρρωσης, τρεις ημέρες το σαββατοκύριακο για να περάσουνε με την οικογένειά τους, να αναζωογονηθούν με τους φίλους τους, να επενδύσουν στην υγεία και την ευεξία τους, όταν εμφανιστούν τη Δευτέρα θα έχουν ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο απόδοσης.
Αυτός είναι ο λόγος που τόσα πολλά πειράματα σε τετραήμερες εβδομάδες εργασίας δείχνουν πραγματικά αύξηση της παραγωγικότητας.
Είναι αδιανόητο, αλλά είναι αλήθεια ότι η Μicrosoft το δοκίμασε αυτό στην Ιαπωνία, για παράδειγμα, και η απόδοσή της πραγματικά ανέβηκε. Συγχαρητήρια στην Microsoft.
Στην Mind Valley, την εταιρεία στην οποία είμαι ο δ/νων σύμβουλος και ιδρυτής της, που απασχολεί περίπου 300 άτομα προσωπικό, ένα από το πράγματα που έρχομαι να παρατηρήσω είναι ότι όσο περισσότερο χρόνο έχουν τα άτομα να φροντίσουν τον εαυτό τους, να ασχοληθούν με την ευεξία τους, να επενδύσουν στη προσωπική τους ανάπτυξη, να αφιερώσουν χρόνο στη φροντίδα των παιδιών τους ή της οικογένειάς τους, τόσο καλύτερα αποδίδουν στην εργασία τους.
Κι έτσι το ερώτημα είναι γιατί δεν μπορούμε απλώς να μεταβούμε σε μια τετραήμερη εβδομάδα εργασίας;
Aλλά εδώ είναι το πρόβλημα.
Αυτή τη στιγμή οι εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου, υπόκεινται στις δυνάμεις της αγοράς. Yποκείμεθα στους επενδυτές. Aς πούμε ότι ήθελα να αντλήσω κεφάλαια τώρα, και μπορεί να πιστεύω σε μια τετραήμερη εβδομάδα εργασίας, και οι υπάλληλοί μου μπορεί να πιστεύουν κι αυτοί σ' αυτό,
Ένας επενδυτής που προσπαθεί να αναπτύξει το κεφάλαιό του στην εταιρεία Α ή στην εταιρεία Β, βλέπει ότι η μια εταιρεία έχει τους εργαζόμενούς της να δουλεύουν τέσσερις ημέρες την εβδομάδα, ενώ η άλλη να δουλεύουν πέντε ημέρες την εβδομάδα, πιθανότατα θα επενδύσει στην εταιρεία Β, κι έτσι είναι δύσκολο για άτομα σαν εμένα να το αλλάξουν αυτό.
Αλλά οι κυβερνήσεις μπορούν να το κάνουν.
Οι κυβερνητικές εντολές μπορούν συχνά να χρησιμοποιηθούν για απίστευτο καλό. Σκεφτείτε τις κυβερνητικές εντολές να περιορίζουν τη ρύπανση ή να υποστηρίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αν είστε δημόσιος υπάλληλος σας παρακαλώ να λάβετε αυτή την ιδέα στα σοβαρά. Ξεκινήστε να διεξάγετε πειράματα γι αυτήν, όπως έχουν κάνει πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Απομονωμένοι πληθυσμοί αποδεικνύουν στις εταιρείες ότι αυτή η ιδέα μπορεί να λειτουγήσει. Και καθώς αυτή η ιδέα απογειώνεται έχει τη δυνατότητα να αλλάξει πραγματικά τη συναναστροφή, την υγεία, την ευημερία, την ηρεμία και τέλος την επιχειρηματική κουλτούρα σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Υποστηρίξτε την τετραήμερη εργασία!
-------------------------
Ο Vishen Lakhiani είναι Ινδός επιχειρηματίας, συγγραφέας και ομιλητής. Είναι συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εκπαιδευτικής εταιρείας προσωπικης ανάπτυξης Mindvalley, και ο συγγραφέας του βιβλίου "Ο κώδικας του ασυνήθιστου μυαλού " (The Code of the Extraordinary Mind).> Eπιστροφή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου