Το μεγαλύτερο μέρος της υπέρτασης που συναντάμε στην καθημερινή πράξη, η "νευροπίεση", ή αλλιώς ιδιοπαθής υπέρταση, ανέρχεται σε ένα ποσοστό έως και 95%. Ποιοι είναι οι εσωτερικοί και οι εξωτερικοί περιορισμοί που συντείνουν σ' αυτήν και τι μπορούμε να κάνουμε γι' αυτή.
Πολλές φορές έχει τύχει να ρωτάμε τους ασθενείς μας για το αν έχουν κάποιο νόσημα και να μας απαντούν αρνητικά.
Σε συνέχεια της ερώτησης αν παίρνουν κάποιο φάρμακο πολλές φορές λένε «παίρνω ένα χαπάκι για την πίεση» και
τότε εμείς απαντάμε «μα δεν μου είπες, ότι δεν έχεις κανένα νόσημα;» και εκείνοι ανταπαντούν «Δεν έχω γιατρέ. Η
πίεση που έχω είναι νευροπίεση, δεν είναι αληθινή πίεση. Ανεβαίνει όταν στεναχωρηθώ, αγχωθώ, νευριάσω κ.λπ.»
Και έχουν μέχρις ένα σημείο δίκιο.
Γιατί αυτό είναι το μεγαλύτερο μέρος της υπέρτασης που συναντάμε στην
καθημερινή πράξη. Η Νευροπίεση! Ή αλλιώς ιδιοπαθής υπέρταση, η οποία ανέρχεται σε ένα ποσοστό έως και 95%.
Με
τον όρο ιδιοπαθή, εννοούμε αυτήν την υπέρταση της οποίας δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία, εν αντιθέσει με την
δευτεροπαθή υπέρταση που πάντα υπάρχει ένας λόγος της ύπαρξής της π.χ. μια καρδιοπάθεια, ένας καλοήθης όγκος
των επινεφριδίων κ.α.
Αλλά αυτό το οποίο δεν γνωρίζουν ή μάλλον δυστυχώς υποτιμούν, είναι ότι και αυτού του είδους η υπέρταση, η
επονομαζόμενη «νευροπίεση» είναι επικίνδυνη για να προκαλέσει πολλές βλάβες σε όργανα στόχους, όπως είναι
κυρίως η καρδιά, ο εγκέφαλος, οι νεφροί και τα μάτια.
Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο δίνεται και η φαρμακευτική
αγωγή! Εάν ήταν αθώα και άνευ σημασίας αυτή η υπέρταση, γιατί να τη θεραπεύσουμε; Και από τι επηρεάζεται
λοιπόν αυτή η υπέρταση;
Κατά ένα μεγάλο μέρος, εξ' ου και ο αδόκιμος όρος νευροπίεση, αυτή η υπέρταση επηρεάζεται από τα συναισθήματά
μας και τις αντιδράσεις μας σε αυτά!
Γιατί τα συναισθήματα προέρχονται από σκέψεις, τις οποίες είτε μας τις επιβάλλουν οι εξωτερικές συνθήκες της ζωής
μας, είτε τις προκαλούν οι εσωτερικές μας, υποσυνείδητες τις περισσότερες φορές αλλά όχι πάντα, ανησυχίες, φόβοι,
πεποιθήσεις, αγωνίες, στερεότυπα και αγκυλώσεις...
Αυτά τα συναισθήματα είναι συνήθως έντονα, όπως ο θυμός, η λύπη, η απογοήτευση, η πικρία, η ανασφάλεια, ο
φόβος που γεννιούνται από συγκρούσεις ανάμεσα στα θέλω και τα μπορώ, ανάμεσα στην επιθυμία και την
πραγματικότητα.
Και αν μπορούσαμε να ελέγξουμε την δημιουργία αυτών των συναισθημάτων, θα μπορούσαμε ίσως, και λέω ίσως, σε
συνδυασμό με τα γνωστά, άσκηση, διατροφή, κάπνισμα κ.λπ. να ελέγξουμε και την υπέρταση μας.
Γιατί, ως γνωστόν, «δεν είναι αυτό που συμβαίνει και συμβαίνει σε όλους, αλλά η αντίδρασή μας σε αυτό!»
Οι εξωτερικοί περιορισμοί, όπως το μακροχρόνιο lockdown, η επιβολή των μέτρων για να ταξιδέψουμε που μας έφερε
η πανδημία, ο εμβολιασμός έναντι της covid19 είναι μερικοί από τους λόγους που βρέθηκε ότι σχετίζονται με την
αύξηση των ανθρώπων που ανέπτυξαν υπέρταση αλλά και οι εσωτερικές μας σκέψεις ανασφάλειας, καχυποψίας,
επιφυλακτικότητας, έλλειψης εμπιστοσύνης αλλά ακόμη και προλήψεων, αντιλήψεων, αρχών αλλά και αυτού του
αρχέγονου ενστίκτου επιβίωσης είναι οι εσωτερικοί μας περιορισμοί που μας ταλανίζουν και ασκούν αφόρητη πίεση
και στρες στο νου και την καρδιά μας, με άμεσο αποτέλεσμα τη σωματοποίηση σε αυξημένη αρτηριακή πίεση.
Καλό είναι λοιπόν, να αλλάξουμε την αντίδρασή μας στις σκέψεις μας και άρα να αλλάξουμε τα συναισθήματα μας.
Δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο!
Η καλλιέργεια θετικής ψυχολογίας μέσα από την ενδυνάμωση της αισιοδοξίας και της προσωπικής υπέρβασης των
όποιων πιθανών προκαταλήψεων θα δώσει σε πολλές περιπτώσεις το επιθυμητό αποτέλεσμα!
--------------------------
H Σοφία Δημοπούλου είναι από τη Θεσσαλονίκη. Είναι γενική ιατρός στο ΓΕΣΥ, στο Κέντρο Υγείας Έγκωμης στη Λευκωσία. Υπηρέτησε την υγεία από διάφορες θέσεις μέσα από το ΕΣΥ για 23 χρόνια, ως γενική ιατρός και ως συντονίστρια διευθύντρια του Κέντρου Υγείας Κασσανδρείας. Είναι ιδρύτρια της Ακαδημίας Υγιών Πολιτών και τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής από το 2001. Είναι ακόμη ομιλήτρια σε θέματα αγωγής και προαγωγής υγείας και υπήρξε εκπαιδεύτρια εκπαιδευτών αγωγής σε θέματα διατροφής. Για το πλήρες βιογραφικό της πατήστε εδώ > Eπιστροφή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου