Υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να διατηρήσουμε το επίπεδο της υγείας μας στον καλύτερο δυνατό βαθμό; Ναι! Κι όλα αυτά συζητιούνται στο άρθρο αυτό.
Έχουμε ευθύνη για την υγεία μας;
Μεγάλη κουβέντα γίνεται για την ατομική ευθύνη τον τελευταίο καιρό με αφορμή την
γνωστή σε όλους μας πανδημία, που ταλανίζει όλο τον πλανήτη, με απώτερο στόχο κυρίως
τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας, με τη χρήση τη μάσκας, το πλύσιμο των χεριών και την
τήρηση των αποστάσεων. Αλλά η ατομική ευθύνη μας σχετίζεται άμεσα και με την καλύτερη διατήρηση του
επιπέδου της προσωπικής μας υγείας, όποιο κι αν είναι αυτό. Έτσι θα προστατευτούμε
τόσο εμείς, όσο και τα μέλη της οικογένειάς μας, που θα επωμιστούν το κύριο βάρος της
φροντίδας εάν εμείς αρρωστήσουμε.
Αυτό περιλαμβάνει την όσο γίνεται καλύτερη
ρύθμιση των χρόνιων νοσημάτων που μπορεί να έχει ο καθένας.
Η τήρηση των οδηγιών που έχουν δοθεί από τον γιατρό, είτε αυτές είναι φαρμακευτικές,
είτε είναι διατροφικές, είτε είναι σχετιζόμενες με άσκηση αλλά και όποια άλλη οδηγία,
πρέπει να ακολουθούνται όσο είναι το περισσότερο δυνατό.
Ειδικά οι καρδιοπαθείς, πνευμονοπαθείς, καρκινοπαθείς, νεφροπαθείς και
ανοσοκατεσταλμένοι οφείλουν να αναλάβουν την ευθύνη των επιλογών τους και να μην
παρεκκλίνουν από το θεραπευτικό πλάνο. Το να είναι π,χ, κάποιος καρδιοπαθής και να
συνεχίζει να καπνίζει, να μην παίρνει τα φάρμακα του, να μην περπατάει, ειδικά αν είναι
καρδιοχειρουργημένος, δεν είναι ευθύνη κανενός άλλου παρά μόνο του ίδιου! Οι επιπτώσεις
όμως δεν βαρύνουν μόνο τον ίδιο, δυστυχώς.
Ο τακτικός εργαστηριακός και άλλος έλεγχος, ανάλογα με την περίπτωση είναι
αναμφισβήτητα πολύ σημαντικός, αλλά διαπιστώνουμε μερικές φορές το φαινόμενο να
γίνονται οι εξετάσεις, πολλές φορές με την παρότρυνση ενός στενού συγγενικού
προσώπου και να μην τηρούνται οι οδηγίες.
Επειδή, δεν ξέρουμε πως μπορεί να συμπεριφερθεί ο COVID19, ή οποιαδήποτε άλλη
λοίμωξη, σε έναν ασθενή, δεν είναι λογικό να συμπεράνουμε πως θα είναι περισσότερο
επιβαρυμένος αυτός που ενώ γνωρίζει πως έχει κάποιο νόσημα, δεν φροντίζει για την όσο
το δυνατό πιο καλύτερη διαχείριση του νοσήματος αυτού;
Το να έχουμε ένα χρόνιο νόσημα δεν είναι κάτι ασύνηθες… Το αντίθετο μάλιστα! Από την
άλλη δε σημαίνει πως όποιος έχει ένα χρόνιο νόσημα πρέπει να πανικοβληθεί. Είναι
βέβαιο ότι, με ψυχραιμία, λογική και υπευθυνότητα, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε
λοίμωξη όντας συνειδητοποιημένοι, ενήμεροι αλλά και υπάκουοι!
Καλή Χρονιά!
--------------------------
H Σοφία Δημοπούλου είναι από τη Θεσσαλονίκη. Είναι γενική ιατρός στο ΓΕΣΥ, στο Ιάσειο Ιατρικό Κέντρο στη Λευκωσία. Υπηρέτησε την υγεία από διάφορες θέσεις μέσα από το ΕΣΥ για 23 χρόνια, ως γενική ιατρός και ως συντονίστρια διευθύντρια του Κέντρου Υγείας Κασσανδρείας. Είναι ιδρύτρια της Ακαδημίας Υγιών Πολιτών και τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής από το 2001. Είναι ακόμη ομιλήτρια σε θέματα αγωγής και προαγωγής υγείας και υπήρξε εκπαιδεύτρια εκπαιδευτών αγωγής σε θέματα διατροφής. Για το πλήρες βιογραφικό της πατήστε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου