Η μόνη αποδοχή που μπορούμε να δεχτούμε για την συντήρηση, είναι η όσο γίνεται με λιγότερες απώλειες μετάβαση από την παλιά πραγματικότητα στη νέα. Οι κοινωνίες που δεν έχουν αλτρουιστική συμπεριφορά, ολιστικής αντίληψης, συρρικνώνονται και εξαφανίζονται στο τέλος, επειδή τα γεγονότα τις προσπερνούν απομονώνοντάς τες.
Έχουμε ''πατήσει'' το ένα πόδι μας στην τρίτη χιλιετία και πριν περάσουμε και το άλλο, αναρωτιόμαστε μήπως να ''γυρίσουμε'' πίσω.
Τι είναι αυτό που μας τρόμαξε τόσο και είμαστε διστακτικοί; Σίγουρα ένας παράγοντας είναι οι τεράστιες αλλαγές που άρχισαν να συμβαίνουν και που μας έπιασαν στον ύπνο. Μεγαλώσαμε σ' ένα περιβάλλον που μας ειδοποιούσε για το τι θα ακολουθούσε, αλλά ελπίζαμε ότι δεν είναι για εμάς.
Η αλλαγή είναι εξέλιξη, έχουμε συμφωνήσει σ' αυτό, αλλά στην πραγματικότητα, εννοούμε τους άλλους, όχι εμάς. Εμείς θέλουμε σταθερότητα. Εκπαιδευόμαστε στην ασφάλεια, στη σιγουριά, στο Δημόσιο, στο πτυχίο, στο γνωστό αλλά περιορισμένο και όχι στο ελπιδοφόρο αλλά ασταθές και επομένως επικύνδυνο αύριο.
Ο εγκέφαλος μας εκπαιδεύεται να ''προστατεύσει '', να διατηρήσει, να ασφαλίσει, να περιτοιχίσει και όχι να αλλάξει, αναπτύξει, ανανεώσει, επαναδιατυπώσει, μεταμορφώσει, δημιουργήσει κάτι νέο, πρωτότυπο, ανατρεπτικό, επαναστατικό, που όμως υπόσχεται να μας δείξει νέα εικόνα, άλλη πραγματικότητα.
Η αντίδραση μας γνωστή, εξορκίζουμε, αφορίζομε, γινόμαστε νοσταλγοί του παλιού, ακόμη και αν αυτό φαίνεται ξεπερασμένο, δυσλειτουργικό, χρονοβόρο, ασύμφορο κ.λπ. Με νύχια και με δόντια γαντζωνόμαστε στο γνωστό, γιατί δεν έχουμε διδαχθεί ότι η προσαρμοστικότητα μας είναι το κυρίαρχο πλεονέκτημα που έχουμε σε αυτόν τον απρόβλεπτο ''αφιλόξενο'' πλανήτη (με τόσες έντονες κλιματικές αλλαγές) και τόσους ανταγωνιστικούς κόσμους συγκάτοικους που μας απειλούν να μας εξαφανίσουν συνεχώς.
Η προσαρμοστικότητα μας αποτέλεσμα της μοναδικής πνευματικής μας λειτουργίας της φαντασίας μας, μας δείχνει ''δρόμους'' συνεργασίας, συνύπαρξης, σύμπραξης, ένωσης και όχι διαχωρισμού, απομόνωσης, διάλυσης, στασιμότητας που οδηγούν με βεβαιότητα στην αφάνεια και την καταστροφή.
Η μόνη αποδοχή που μπορούμε να δεχτούμε για την συντήρηση, είναι η όσο γίνεται με λιγότερες απώλειες μετάβαση από την παλιά πραγματικότητα στη νέα. Οι κοινωνίες που δεν έχουν αλτρουιστική συμπεριφορά, ολιστικής αντίληψης, συρρικνώνονται και εξαφανίζονται στο τέλος, επειδή τα γεγονότα τις προσπερνούν απομονώνοντας τες.
Ποτέ μια αλλαγή δεν έχει μονομερές αποτέλεσμα. Κυοφορεί μέσα της σπόρο δημιουργίας για κάτι καινούργιο που στο τέλος γίνεται αποδεκτό σαν νέο υπόδειγμα, Σε προσωπικό επίπεδο, έζησα γεγονότα που έδειχναν αρνητικά αλλά μακροχρόνια είχαν θετική κατάληξη.
Για όσους οι πρόσφατες συνθήκες σας επηρεάζουν αρνητικά, αναζητήστε την ευκαιρία που κρύβεται πίσω από την δυσκολία και ετοιμάστε με σοβαρότητα, ειλικρίνεια και ενθουσιασμό τη νέα προσαρμογή σας, αναδεικνύοντας νέα ταλέντα που θα σας βοηθήσουν να ανταποκριθείτε στο νέο σας ρόλο με απόλυτη επιτυχία.
--------------------------------
Ο Παναγιώτης Μεταξάτος είναι επιτυχημένος αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας με πολλαπλή δραστηριότητα. Έχει σπουδάσει Οικονομικές Επιστήμες στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς κι αργότερα παρακολούθησε 4 εξειδικευμένα σεμινάρια Μάρκετινγκ και Πωλήσεων. Έχει Doctora στον Ψυχοπροσανατολισμό και είναι καθηγητής της Μεθόδου Σίλβα.
Έχει επίσης εκπαιδευτεί για 4 χρόνια στην Ατομική Ψυχολογία και έχει διδάξει Ψυχολογία Πωλήσεων σε αναγνωρισμένες Σχολές Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ. Διδάσκει σεμινάρια πωλήσεων εδώ και 25 χρόνια σε χιλιάδες πωλητές του πιο σκληρού είδους Door to Door έχοντας δημιουργήσει Σχολή Πωλήσεων στον επαγγελματικό του χώρο. Εδώ http://www.silva.gr/?page_id=1968 το πλήρες βιογραφικό του. Εδώ http://www.silva.gr/ η ιστοσελίδα της Μεθόδου Σίλβα. > Eπιστροφή
Έχουμε ''πατήσει'' το ένα πόδι μας στην τρίτη χιλιετία και πριν περάσουμε και το άλλο, αναρωτιόμαστε μήπως να ''γυρίσουμε'' πίσω.
Τι είναι αυτό που μας τρόμαξε τόσο και είμαστε διστακτικοί; Σίγουρα ένας παράγοντας είναι οι τεράστιες αλλαγές που άρχισαν να συμβαίνουν και που μας έπιασαν στον ύπνο. Μεγαλώσαμε σ' ένα περιβάλλον που μας ειδοποιούσε για το τι θα ακολουθούσε, αλλά ελπίζαμε ότι δεν είναι για εμάς.
Η αλλαγή είναι εξέλιξη, έχουμε συμφωνήσει σ' αυτό, αλλά στην πραγματικότητα, εννοούμε τους άλλους, όχι εμάς. Εμείς θέλουμε σταθερότητα. Εκπαιδευόμαστε στην ασφάλεια, στη σιγουριά, στο Δημόσιο, στο πτυχίο, στο γνωστό αλλά περιορισμένο και όχι στο ελπιδοφόρο αλλά ασταθές και επομένως επικύνδυνο αύριο.
Ο εγκέφαλος μας εκπαιδεύεται να ''προστατεύσει '', να διατηρήσει, να ασφαλίσει, να περιτοιχίσει και όχι να αλλάξει, αναπτύξει, ανανεώσει, επαναδιατυπώσει, μεταμορφώσει, δημιουργήσει κάτι νέο, πρωτότυπο, ανατρεπτικό, επαναστατικό, που όμως υπόσχεται να μας δείξει νέα εικόνα, άλλη πραγματικότητα.
Η αντίδραση μας γνωστή, εξορκίζουμε, αφορίζομε, γινόμαστε νοσταλγοί του παλιού, ακόμη και αν αυτό φαίνεται ξεπερασμένο, δυσλειτουργικό, χρονοβόρο, ασύμφορο κ.λπ. Με νύχια και με δόντια γαντζωνόμαστε στο γνωστό, γιατί δεν έχουμε διδαχθεί ότι η προσαρμοστικότητα μας είναι το κυρίαρχο πλεονέκτημα που έχουμε σε αυτόν τον απρόβλεπτο ''αφιλόξενο'' πλανήτη (με τόσες έντονες κλιματικές αλλαγές) και τόσους ανταγωνιστικούς κόσμους συγκάτοικους που μας απειλούν να μας εξαφανίσουν συνεχώς.
Η προσαρμοστικότητα μας αποτέλεσμα της μοναδικής πνευματικής μας λειτουργίας της φαντασίας μας, μας δείχνει ''δρόμους'' συνεργασίας, συνύπαρξης, σύμπραξης, ένωσης και όχι διαχωρισμού, απομόνωσης, διάλυσης, στασιμότητας που οδηγούν με βεβαιότητα στην αφάνεια και την καταστροφή.
Η μόνη αποδοχή που μπορούμε να δεχτούμε για την συντήρηση, είναι η όσο γίνεται με λιγότερες απώλειες μετάβαση από την παλιά πραγματικότητα στη νέα. Οι κοινωνίες που δεν έχουν αλτρουιστική συμπεριφορά, ολιστικής αντίληψης, συρρικνώνονται και εξαφανίζονται στο τέλος, επειδή τα γεγονότα τις προσπερνούν απομονώνοντας τες.
Ποτέ μια αλλαγή δεν έχει μονομερές αποτέλεσμα. Κυοφορεί μέσα της σπόρο δημιουργίας για κάτι καινούργιο που στο τέλος γίνεται αποδεκτό σαν νέο υπόδειγμα, Σε προσωπικό επίπεδο, έζησα γεγονότα που έδειχναν αρνητικά αλλά μακροχρόνια είχαν θετική κατάληξη.
Για όσους οι πρόσφατες συνθήκες σας επηρεάζουν αρνητικά, αναζητήστε την ευκαιρία που κρύβεται πίσω από την δυσκολία και ετοιμάστε με σοβαρότητα, ειλικρίνεια και ενθουσιασμό τη νέα προσαρμογή σας, αναδεικνύοντας νέα ταλέντα που θα σας βοηθήσουν να ανταποκριθείτε στο νέο σας ρόλο με απόλυτη επιτυχία.
--------------------------------
Ο Παναγιώτης Μεταξάτος είναι επιτυχημένος αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας με πολλαπλή δραστηριότητα. Έχει σπουδάσει Οικονομικές Επιστήμες στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς κι αργότερα παρακολούθησε 4 εξειδικευμένα σεμινάρια Μάρκετινγκ και Πωλήσεων. Έχει Doctora στον Ψυχοπροσανατολισμό και είναι καθηγητής της Μεθόδου Σίλβα.Έχει επίσης εκπαιδευτεί για 4 χρόνια στην Ατομική Ψυχολογία και έχει διδάξει Ψυχολογία Πωλήσεων σε αναγνωρισμένες Σχολές Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ. Διδάσκει σεμινάρια πωλήσεων εδώ και 25 χρόνια σε χιλιάδες πωλητές του πιο σκληρού είδους Door to Door έχοντας δημιουργήσει Σχολή Πωλήσεων στον επαγγελματικό του χώρο. Εδώ http://www.silva.gr/?page_id=1968 το πλήρες βιογραφικό του. Εδώ http://www.silva.gr/ η ιστοσελίδα της Μεθόδου Σίλβα. > Eπιστροφή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου