Α. Σκορδίλης: Φοβίες Επί Σκηνής, Συνέντευξη στον Άρη Νότη

Πως ένα πρωτόγονο συναίσθημα, όπως ο φόβος, μπορεί να μετατραπεί σε τέχνη, και ποιο το νόημα σε όλο αυτό; Αυτό και άλλα πολλά στη συνέντευξη του Αντώνη Σκορδίλη με αφορμή το νέο βιβλίο του "Φοβίες επί σκηνής"...

Η τέχνη και ο φόβος συχνά συνυπάρχουν, τόσο στη σκηνή όσο και στη ζωή. 

Ο Αντώνης Σκορδίλης, ένας άνθρωπος με βαθιά σύνδεση με τις παραστατικές τέχνες, όπως είναι το θέατρο και ο χορός, βρέθηκε στην Κύπρο πριν από κάμποσα χρόνια, όπου το πολιτιστικό κέντρο "Εγκώμιο"  (Νέας Έγκωμης 8, Έγκωμη Λευκωσίας 2409, Τηλ. 22781104) έγινε για εκείνον σημείο αναφοράς και έμπνευσης. 

Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του "Φοβίες επί σκηνής" από τις εκδόσεις "Εύμαρος", συζητάμε για τη συγγραφή, τις προκλήσεις και τη σχέση του φόβου με την τέχνη. 

Μέσα από μια ανοιχτή και ειλικρινή κουβέντα, ανακαλύπτουμε πώς ο φόβος μπορεί να γίνει κινητήρια δύναμη και πώς η γραφή μετατρέπεται σε εργαλείο έκφρασης και αναζήτησης νοήματος.

ΑΡΗΣ ΝΟΤΗΣ -Αντώνη, γνωριζόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια στην Ελλάδα, αλλά συναντηθήκαμε στην Κύπρο πριν από πέντε, περίπου, χρόνια, αν δεν κάνω λάθος. 

Πώς σε έφερε η ζωή εδώ και ποιος ήταν ο ρόλος του πολιτιστικού κέντρου "Εγκώμιο" σε αυτή τη διαδρομή; 

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ - Δεν ήταν πέντε Άρη, κάπου το 2017 ξαναβρεθήκαμε, οκταετία έχει περάσει. 

Περνάει ο χρόνος παλιόφιλε, γρήγορα, πολύ γρήγορα. 

Ούτε καν θυμάμαι πώς ακριβώς βρέθηκα εδώ. Tο μόνο που ξέρω είναι πως αν δεν υπήρχε η Έλενα – μια είναι η Έλενα – ποτέ δε θα μπορούσα να έχω υποθέσει τον εαυτό μου να ζει στη Κύπρο. Όπως και να έχει …όπου γης πατρίς. 

Όσο για το "Εγκώμιο", είναι αυτό που καθημερινά με εμπνέει, μου αναγεννά διαρκώς το κίνητρο της παρουσίας μου εδώ. 

 -Το βιβλίο σου "Φοβίες επί σκηνής" μόλις κυκλοφόρησε απ' τις εκδόσεις "Εύμαρος". Τι σε ώθησε να το γράψεις και σε ποιους απευθύνεται; 

- Κάνουμε συχνά-πυκνά και με πολλές διαφορετικές αφορμές σεμινάρια σχετικά με τα θέματα των παραστατικών τεχνών στο "Εγκώμιο", τα οποία πάντοτε συνοδεύονται από αναλυτικό πολυσέλιδο υλικό.

 Έχουμε φτιάξει οδηγούς και εγχειρίδια για θέματα δικαιωμάτων, μια μελέτη ολόκληρη για τη τέχνη σε χρόνια πολέμου, περί της κοινωνικής κατασκευής της αναπηρίας, έναν πιλότο περί πολιτιστικής διπλωματίας με επίκεντρο τη τέχνη του σύγχρονου χορού, κι άλλα πολλά. 

Το είχα κατά νου εδώ και λίγα χρόνια να βγάλω ένα βιβλίο ενδεικτικό της ιδιαίτερης, εξωστρεφούς προσωπικότητας του "Εγκωμίου" και των παρεμβάσεών του. 

Οι “Φοβίες επί σκηνής” μου φάνηκαν καλό θέμα για να το κάνω. 

 -Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισες στη συγγραφή αυτού του έργου; 

- Μου είναι εύκολη υπόθεση η γραφή, αυτός ήταν ο μεγαλύτερος φόβος και πρόκληση συνάμα. Να μην παγιδευτώ στις ευκολίες μου.

 -Οι φόβοι που περιγράφονται στο βιβλίο αντανακλούν ευρύτερους ανθρώπινους φόβους; 

- Ήδη σου ανέφερα έναν αυστηρά προσωπικό. 

Από το αυστηρά προσωπικό εκκινούν τα πάντα της σκέψης και της γραφής, οτιδήποτε άλλο, την παραμικρή δεν έχει συγγραφική σημασία και αξία. 

Προφανώς και οι "Φοβίες επί σκηνής" είναι πραγματικές, ανθρώπινες, τι άλλο θα μπορούσαν να είναι; 

 -Είναι η εποχή που ζούμε φοβική, ή γενικά ο άνθρωπος είναι φοβικό ον; Πως θεωρείς τον φόβο ως συναίσθημα; Μπορεί από περιορισμός να γίνει σημείο εκκίνησης; 

- Πολύ μεγάλη αυτή η συζήτηση, πρακτικά είναι η συζήτηση περί των ορίων της ύπαρξης. 

Προφανώς δεν είναι δυνατόν να τη κάνουμε αραδιάζοντας ατάκες, ενταγμένη στο σχήμα μιας συνέντευξης, όσο ενδιαφέρουσες κι αν είναι οι ερωτήσεις που θέτεις. 

Από κοντά μόνο και όχι μια φορά. Μια ζωή μπορούμε να τη κάνουμε και να μη τελειώνει ποτέ. Σαν τους φόβους μας ντε τους βαθύτερους, αυτούς που μας ορίζουν και διαρκώς ζητάμε τρόπους νέους να τους διαπραγματευόμαστε. 

 -Ένας ρόλος επί σκηνής από έναν ρόλο στη ζωή σε τι διαφέρει; 

- Σύντομα, πολύ σύντομα, κάποια στιγμή μέσα στον Απρίλιο θα μιλήσουμε για όλα αυτά, θα είναι μαζί μας και ο αγαπημένος φίλος και εξαιρετικός ηθοποιός Γιάννης Καραούλης να μας βοηθήσει με τον ρόλο του επαγγελματία ηθοποιού σε αυτές τις ιδιαίτερες αναζητήσεις. 

Ας μη προκαταβάλλουμε τη συζήτηση, ο σκοπός είναι να έρθει κόσμος μπόλικος και καλός στο "Εγκώμιο" όταν θα κάνουμε την παρουσίαση των "Φοβιών επί σκηνής", να γευτεί τη χαρά μιας συζήτησης που θέλω να ελπίζω πως θα είναι ενδιαφέρουσα, διαφορετική αν μη τι άλλο από τα συνηθισμένα, να πάρει και το βιβλίο. 

Η δουλειά που έχουν κάνει οι εκδόσεις "Εύμαρος" είναι εξαιρετική, ακόμα κι αν δεν πολυγουστάρουν τα κείμενα όσοι και όσες το αγοράσουν ή δεν τα πολυκαταλαβαίνουν θα θαυμάσουν την αισθητική του βιβλίου.

 -Έχεις κατά νου να προχωρήσεις πάνω σε αυτή τη συγγραφική κατεύθυνση; Ποιες είναι οι βλέψεις σου για το μέλλον; 

- Σε εύλογο χρόνο θα υπάρξει η μετεξέλιξη των "Φοβιών επί σκηνής" σε μια ολοκληρωμένη παραστατική πρόταση/μοντέλο με τον κωδικό τίτλο “Θέατρο της Αποτυχίας”. 

Δεν μπορώ να σου πω περισσότερα τώρα, το δουλεύουμε με μια ομάδα πολύ ξεχωριστών ανθρώπων ώστε όταν γίνει να έχει νόημα, σημασία. 

Η μεγάλη φοβία μου είναι η πλήρης απουσία νοήματος, σημασίας, να νομίζουμε, να παριστάνουμε μόνο πως κάνουμε κάτι και αυτό που κάνουμε να είναι … τίποτε.

-Σε ευχαριστώ... 

--------------------------------

Ο Αντώνης Σκορδίλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964.

Από νεαρή (μετά εφηβική) ηλικία ένιωθε τον εαυτό του δημοσιογράφο, το οποίο και του συνέβη κάμποσα χρόνια αργότερα, σε ώριμη σχετικά ηλικία.

Από το 2012 και μετά ζει μόνιμα στη πόλη της Λευκωσίας (Κύπρο) όπου εμπνέεται και ενεργοποιείται αποκλειστικά από το "Εγκώμιο" Πολιτιστικό Κέντρο και τις δράσεις του.

Τα σχετικά με την ελληνική ιδιαιτερότητα ενδιαφέροντά του ενεργοποιήθηκαν ξανά μετά την δημιουργία της πολιτιστικής ΜΚΟ Άφαντων Επανεκκίνησης (στα τέλη του 2022) της οποίας και αποτελεί ιδρυτικό μέλος.

Επόμενος πολιτιστικός στόχος του – κατά βάση διαχρονικός, πλην όμως ανανεωμένος μετά την εμπέδωση και εδραίωση τα τελευταία κάμποσα χρόνια του ακαταλόγιστου στη γενέτειρα χώρα του – είναι, αφού πρώτα ολοκληρώσει την σπουδή του στην αναγκαία προπαρασκευαστική φάση του δήθεν ειδικού τάχα θεατρικών ψευδό σεμιναρίων, να εξελιχθεί σε ολοκληρωμένο ερευνητή ή και σε κατασκευαστή/ δημιουργό πραγματικών σεναρίων υψηλών παραστατικών απαιτήσεων.

Είναι ανοιχτός σε κάθε σοβαρή πρόταση πολιτιστικής συνεργασίας. 

Δεν διαγράφει ποτέ από τον σκληρό δίσκο της μνήμης του τους ανθρώπους που αληθινά εκτιμά.