Η ψυχολογία των γιορτών. Της Δρ. Σοφίας Δημοπούλου

Πώς να αντιμετωπίσετε το κοντράστ των συναισθημάτων και την γιορτινή χαρμολύπη.

Ήρθε και πάλι αυτή η όμορφη και ταυτόχρονα πολύ εμπορική εποχή των γιορτών! 

Οι βιτρίνες στολίστηκαν, σε πολλά σπίτια δεσπόζει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και οι προετοιμασίες για τον εορτασμό σε κάθε σπίτι έχουν αρχίσει. 

Πού θα πάμε το βραδύ των Χριστουγέννων; Ανήμερα πώς θα το γιορτάσουμε; Θα μείνουμε σπίτι μας ή θα πάμε σε άλλο σπίτι; Η μήπως θα πάμε διακοπές για λίγες μέρες; Αν μείνουμε σπίτι, ποιους θα καλέσουμε; Τι φαγητά θα φτιάξουμε; Και γλυκά; 

Θα κάνουμε και γενική καθαριότητα; Όπως συνήθιζαν να κάνουν οι μάνες μας; Τι δώρα θα πάρουμε; Σε ποιους; Έχουμε τα χρήματα για τα δώρα μαζί με όλα τα υπόλοιπα; Θα μας φτάσουν; Ποιος θα κρατήσει τα παιδιά τις μέρες που τα σχολεία θα είναι κλειστά αλλά οι γονείς θα δουλεύουν;   

Πολλά λοιπόν ερωτήματα αναβλύζουν στη σκέψη και τη γεμίζουν άγχη και αγωνίες, παράλληλα με τη χαρά και τη νοσταλγία που φέρνουν οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων. 

Γιατί ως παιδιά δεν ασχολούμασταν με τίποτε από όλα αυτά. Παίζαμε και απολαμβάναμε τις ελεύθερες μέρες μας. Άραγε σήμερα τα παιδιά είναι πιο ξέγνοιαστα αυτές τις μέρες; 

Η μήπως έχουν να διαβάσουν και να μελετήσουν για να «εκμεταλλευτούν» τις μέρες που τα σχολεία δεν είναι ανοιχτά; Άγχος λοιπόν δυστυχώς για μεγάλους αλλά και μικρούς για διαφορετικούς λόγους…

Αλλά είναι μόνο αυτά που πρέπει να σκεφτούμε ή να νιώσουμε και να βιώσουμε;

Ευτυχισμένος πρέπει να νιώθει αυτός που έχει οικογένεια, υγεία αλλά και χρήματα για να κάνει όλα όσα προανέφερα. 

Γιατί υπάρχουν κι εκείνοι που δεν έχουν κοντά, τους δικούς τους και η μοναξιά αυτές τις μέρες πονάει πιο πολύ, πιο βαθιά. Ειδικά όταν παρουσιάζεται μια επίπλαστη «υποχρεωτική» ευτυχία και αγαλλίαση και χαρά για όλους.

Κι αυτοί που εργάζονται σε βάρδιες και δεν μπορούν να είναι στα σπίτια τους; Πώς θα γιορτάσουν; 

Και τι να πούμε για τους αρρώστους, τους ανθρώπους σε νοσοκομεία, σε ιδρύματα, σε οίκους ευγηρίας; Σε ανθρώπους πονεμένους και μόνους;

Οι γιορτές των Χριστουγέννων αναδεικνύουν τις ψυχικές μας ανάγκες περισσότερο, γιατί μας υπενθυμίζουν αυτό που θέλουμε να είναι, μια εποχή γιορτής, ξεγνοιασιάς και αμοιβαίας αγάπης που εκφράζεται τόσο με υλικά δώρα αλλά κυρίως με το νοιάξιμο, την αγκαλιά, την αγάπη και με τον χρόνο που αφιερώνουμε στους αγαπημένους μας.     

Είναι επίσης και η περίοδος του απολογισμού της χρονιάς που έφυγε αλλά και περίοδος στοχοθέτησης για τη νέα χρονιά που έρχεται. 

 Όλα όσα δεν πετύχαμε τη χρονιά που πέρασε μπορούμε να τα πραγματοποιήσουμε τη χρονιά που έρχεται. 

Χαρμολύπη λοιπόν γεμίζει τις καρδιές. Από τη μια αυτό που θέλουμε να νιώθουμε και να είμαστε κι από την άλλη αυτό που ζούμε και βιώνουμε. 

Είναι λοιπόν οι γιορτές μια περίοδος αντιθέσεων, χαρμολύπης, μελαγχολίας αλλά και χαράς, αγάπης και προσδοκίας! 

Από θρησκευτικής πλευράς η Γέννηση του Χριστού σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής με στόχο τη Σωτηρία του ανθρώπου. 

Ο Χριστός μας γεννιέται και μαζί με αυτόν και η ελπίδα. Το νιώθουμε όμως αυτό;

Όποια κοσμοθεωρία και αν έχει ο καθένας, αυτή η εποχή μπορεί να γίνει και να βιωθεί ως μια όμορφη περίοδος. Γιατί δεν είναι το απέξω μας που κάνει τη διαφορά, αλλά το από μέσα μας. 

Η χαρά, η πληρότητα της ψυχής , η γαλήνη και η ισορροπία είναι μια εσωτερική διεργασία και χτίζεται από τον καθένα μας χωριστά.  

Μπορεί να έχουμε τα πάντα αλλά να μη χαιρόμαστε τίποτα κι από την άλλη να μην έχουμε τίποτα αλλά η ψυχή μας να είναι γεμάτη. 

Και αν είμαστε εμείς μέσα μας γεμάτοι μήπως θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε κι αυτούς που δεν είναι; Ένα τηλεφώνημα, ένα γράμμα, μία κάρτα, μια επίσκεψη ακόμη κι ένα μήνυμα στα κοινωνικά δίκτυα γλυκαίνει την ψυχή και της δίνει ελπίδα και ανακούφιση! 

Τα Χριστούγεννα με τα λαμπιόνια, τα δώρα, τα γλυκά και τις βιτρίνες τους, δεν κάνουν τον κόσμο καλύτερο, η συμπεριφορά μας τον κάνει, αλλά τα Χριστούγεννα μπορούν πάντα να είναι μια καλή ευκαιρία γι αυτό!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

--------------------------

H Σοφία Δημοπούλου είναι από τη Θεσσαλονίκη. Είναι γενική ιατρός στο ΓΕΣΥ, στο Κέντρο Υγείας Έγκωμης, στη Λευκωσία. Υπηρέτησε την υγεία από διάφορες θέσεις μέσα από το ΕΣΥ για 23 χρόνια, ως γενική ιατρός και ως συντονίστρια διευθύντρια του Κέντρου Υγείας Κασσανδρείας. Είναι ιδρύτρια της Ακαδημίας Υγιών Πολιτών και τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής από το 2001. Είναι ακόμη ομιλήτρια σε θέματα αγωγής και προαγωγής υγείας και υπήρξε εκπαιδεύτρια εκπαιδευτών αγωγής σε θέματα διατροφής. Για το πλήρες βιογραφικό της πατήστε εδώ.

  >Eπιστροφή