Βαγγέλης Κουρούκλης: Από τον ΙΣΑ στην "Άμεση Δημοκρατία". Συνέντευξη στον Άρη Νότη

Ο γιατρός Βαγγέλης Κουρούκλης σόκαρε με την παραίτηση από τον ΙΣΑ λόγω COVID-19 και οραματίζεται την "Άμεση Δημοκρατία" στην Ελλάδα.

Ο γιατρός Βαγγέλης Κουρούκλης είχε σοκάρει με την παραίτησή του από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών λόγω COVID-19. Τρία χρόνια μετά, μιλά σε πρώτο πρόσωπο στον Άρη Νότη για την πανδημία, την κοινωνική χειραγώγηση και το όραμά του να φέρει στην Ελλάδα την "Άμεση Δημοκρατία" του Κύπριου Ευρωβουλευτή Φειδία Παναγιώτου — μια νέα ώθηση στη συμμετοχή και τη διαφάνεια.

1. Βαγγέλη, πέρασαν τρία χρόνια από τη διαγραφή σου από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών. Αν γυρνούσες πίσω, θα έκανες πάλι το ίδιο;

Ναι, θα έκανα ακριβώς το ίδιο. Όταν ένας γιατρός καλείται να διαλέξει ανάμεσα στη συνείδησή του και στον εξαναγκασμό, τότε η επιλογή είναι μονόδρομος. Η σιωπή μπροστά στη βία — κρατική ή θεσμική — είναι συνενοχή.

2. Τότε έλεγες πως ο κόσμος θα ξεσηκωθεί. Σήμερα τι λες; Ξεσηκώθηκε ή κουράστηκε;

Ο κόσμος αντέδρασε, αλλά δεν ξεσηκώθηκε. Αυτό οφείλεται στον πλήρη έλεγχο της κοινωνίας από τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ, στην οικονομική δυσπραγία αλλά και στην εξάρτηση πολλών από επιδοματικές πολιτικές και επιχορηγήσεις. 

Παράλληλα, η κοινωνία δυσκολεύεται να δει τα προβλήματα ολιστικά. Έτσι, κάθε ομάδα αντιδρά αποσπασματικά — για τα εμβόλια και την υπερβάλλουσα θνητότητα, τις κατασχέσεις των σπιτιών, την έλλειψη δικαιοσύνης, την καταπάτηση του Συντάγματος, τα πολιτικά σκάνδαλα και τα εγκλήματα (Τέμπη – ΟΠΕΚΕΠΕ), το μεταναστευτικό, τον έλεγχο των πολιτών μέσω της ψηφιοποίησης και του προσωπικού αριθμού, το κίνημα ΛΟΑΤΚΙ, την ακρίβεια και τη φτωχοποίηση κ.λπ. 

Αυτή η αποσπασματικότητα γεννά διάσπαση, κόπωση και εσωτερικές αντιπαραθέσεις, καθώς εμποτίζεται και από τις προσωπικές φιλαρέσκειες των ηγετίσκων τους. Και αυτό βολεύει το σύστημα.

3. Η φράση σου «Θέλω να μείνω άνθρωπος» είχε συγκινήσει. Νιώθεις πως το κατάφερες μέσα σε όσα ζήσαμε;

Το να παραμένει κάποιος άνθρωπος — να κρατά αξίες, ιδανικά και όραμα — δεν είναι κατάκτηση αλλά διαρκής πορεία. Δεν είναι τρόπαιο, είναι καθημερινός αγώνας. Εγώ διάλεξα να παραμείνω άνθρωπος — με ευθύνη, με κόστος και με συνέπειες. Η ανθρωπιά δοκιμάζεται τόσο στις κοινωνικές συνθήκες όσο και μπροστά στον θάνατο.

Πανδημία – Αναδρομή

4. Πώς σου φαίνεται τώρα η διαχείριση της πανδημίας από Ελληνική κυβέρνηση και Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας;

Δεν θεωρώ ότι έγινε ουσιαστική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης. Έγινε κυρίως διαχείριση της κοινωνίας, με χειραγώγηση του φόβου και εργαλειοποίηση της επιστήμης.

5. Έχεις δει πράγματι περισσότερα προβλήματα υγείας γύρω σου;

Ναι. Τα προβλήματα υγείας και η θνησιμότητα έχουν αυξηθεί, κάτι που αποτυπώνεται και στις επίσημες στατιστικές. Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι η απροθυμία από την πολιτεία και από την επιστημονική κοινότητα να συζητηθούν ανοιχτά αυτά τα δεδομένα.

6. Η πόλωση της εποχής με τους εμβολιασμένους και τους ανεμβολίαστους τελείωσε ή παραμένει;

Η πόλωση έχει υποχωρήσει, όμως ο φόβος παραμένει και συντηρείται συστηματικά — όχι μόνο μέσω υγειονομικών απειλών, αλλά και μέσα από συνεχή προβολή πολέμων και εγκληματικότητας (φόνους, ληστείες, απάτες που συνεχώς παρουσιάζονται και καταλαμβάνουν τον μεγαλύτερο χρόνο στα ΜΜΕ).

7. Πιστεύεις ότι τα μέτρα της περιόδου άφησαν «κατάλοιπα» στη νοοτροπία μας;

Αναμφίβολα. Υπήρξε ένα κοινωνικό πείραμα χειραγώγησης που λειτούργησε. Το ανησυχητικό είναι ότι φαίνεται να συνεχίζεται με άλλες μορφές, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης παγκοσμιοποιημένης ατζέντας ή «Great Reset», που αξίζει να μελετηθεί.

Νέα Πολιτική Διαδρομή

8. Πώς γνώρισες τον Φειδία Παναγιώτου και τι σε έκανε να τον ακολουθήσεις;

Τον γνώρισα μέσω διαδικτύου. Εκτίμησα την ειλικρίνεια, την απλότητα και τη διάθεσή του να ακούσει (και να μας μεταφέρει διαφορετικές απόψεις). Παρά την κριτική που δέχεται, κατάφερε να κινητοποιήσει νέους ανθρώπους και πολίτες που είχαν αποστασιοποιηθεί από την πολιτική — κάτι που εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα. 

Πολλοί τον επικρίνουν ως αμαθή και χωρίς ξεκάθαρες απόψεις πολιτικό, αλλά αν αναλογιστούμε πόσοι από τους «δικούς μας» έγιναν υπουργοί και βουλευτές από βιβλιοπώλες, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, γιατροί, δικηγόροι (αλλάζοντας πολλές φορές και δημόσια τις απόψεις τους) για να συμμετέχουν στο κρατικό φαγοπότι πίσω από τις πλάτες του λαού και με την κάλυψη του νόμου περί ευθύνης και ακαταδίωκτου των πολιτικών, τότε αναρωτιέται κανείς: ποια στοιχεία και ποιες αρετές πρέπει να έχει ένας εκπρόσωπος του λαού — ένας πολιτικός;

Η ηλεκτρονική εφαρμογή Agorà
της "Άμεσης Δημοκρατίας" με την
οποία οι Κύπριοι πολίτες ψηφίζουν 
υποψηφίους και θέσεις του κόμματος.

9. Είχες πει ότι τα κόμματα δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα. Το σημερινό σου ενδιαφέρον για την "Άμεση Δημοκρατία" σε διαψεύδει ή σε επιβεβαιώνει;

Με επιβεβαιώνει. Ο κοινοβουλευτισμός, όπως λειτουργεί σήμερα, έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο και έχει επιφέρει μια εκλόγιμη μοναρχία με το πέπλο του κοινοβουλευτισμού (και μάλιστα καθοδηγούμενη από ξένα συμφέροντα), με επικίνδυνες επιπτώσεις για την κοινωνία μας. 

Η προσπάθεια του Φειδία είναι αξιοσέβαστη. Έδειξε ότι μπορεί να υπάρξει συμμετοχή, όραμα και ελπίδα από τα κάτω. Αυτό από μόνο του είναι πολιτική πράξη. Όχι τέλεια — αλλά αληθινή. Μακάρι να μπορούσαμε να έχουμε τη βοήθειά του και στην Ελλάδα για να ξεκινήσουμε ένα τέτοιο εγχείρημα. 

Νομίζω ότι μέσα από αυτή την εφαρμογή (της "Άμεσης Δημοκρατίας") θα μπορούσαν να προκύψουν αρκετά πρόσωπα που αγαπούν τη χώρα τους και τα γνωρίζει καλά ο κόσμος μέσα από τους αγώνες τους (όπως η κ. Καρυστιανού) και θέλουν να δουν την Ελλάδα να πηγαίνει μπροστά.

Το Όραμα

10. Σε μια μεγάλη κρίση υγείας, ποιος πρέπει να παίρνει τις αποφάσεις; Ο κόσμος ή οι ειδικοί;

Οι ειδικοί. Όμως στην πρόσφατη κρίση πολλοί ειδικοί φιμώθηκαν και η επιστημονική άποψη πολιτικοποιήθηκε. Αυτό παραβίασε βασικές αρχές της Ιατρικής και της επιστήμης γενικότερα. 

Αυτό ήταν που με έκανε να αντιδράσω τόσο και να παραιτηθώ. Έτσι, ο κόσμος εξαπατήθηκε και υποτάχθηκε σε αυτό το πολιτικό δόγμα, νομίζοντας ότι συμφωνεί με την επιστημονική άποψη.

11. Και πώς βρίσκουμε τη χρυσή τομή ανάμεσα στη γνώμη των επιστημόνων και τη συλλογική βούληση;

Οι πολίτες αναδεικνύουν τα προβλήματα και τις προτεραιότητες. Οι επιστήμονες προτείνουν λύσεις. Οι πολιτικοί οφείλουν να υλοποιούν, να λογοδοτούν και να αναλαμβάνουν πλήρως την ευθύνη, λογοδοτώντας στους πολίτες για το αποτέλεσμα.

Οι Μεγάλες Προκλήσεις

12. Τι απαντάς σε όσους λένε «ο κόσμος δεν είναι έτοιμος» να συμμετέχει περισσότερο;

Ο κόσμος είναι πιο έτοιμος απ’ όσο πιστεύουμε, παρόλο που κατακλύζεται από την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση και κρατούν την παιδεία του σε χαμηλά επίπεδα, ώστε να νομίζει ότι είναι ανίκανος ακόμα και να παίρνει αποφάσεις.

 Η μαζική αποχή από τις εκλογές δείχνει απογοήτευση, όχι αδιαφορία. Οι πολίτες έχουν απαξιώσει αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και οι περισσότεροι απέχουν από τις εκλογές ώστε να μη νιώθουν συνυπεύθυνοι για τα κακά της χώρας μας. Αναζητούν τον ηγέτη που θα τους εμπνεύσει και περιμένουν τη σπίθα που θα τους ενεργοποιήσει.

13. Μετά την πανδημία μάθαμε πόσο εύκολα χειραγωγείται η κοινή γνώμη. Πώς προστατεύεται μια κοινωνία;

Με παιδεία, γνώση και ελεύθερη πληροφόρηση. Όταν αυτά υπονομεύονται και κυριαρχεί ο φόβος, η χειραγώγηση γίνεται εύκολη.

14. Υπάρχει χώρα ή μοντέλο που θεωρείς πραγματικά παράδειγμα προς μίμηση;

Η Ελβετία πλησιάζει περισσότερο σε ένα λειτουργικό μοντέλο άμεσης συμμετοχής. Παράλληλα, ο Καποδίστριας και η αρχαία ελληνική σκέψη έχουν πολλά να μας διδάξουν, ώστε να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο μοντέλο πιο λειτουργικό και προσαρμοσμένο στις σημερινές τεχνολογικές δυνατότητες.

Προσωπικά

15. Η ζωή σου μετά τη διαγραφή πώς άλλαξε; Τι κάνεις σήμερα;

Ζω περίπου σαν συνταξιούχος (παρόλο που δεν έχω πάρει σύνταξη). Ζω με λιγότερα, αλλά πιο ουσιαστικά. Κέρδισα χρόνο, ανθρώπους και ελευθερία. Και αυτό δεν ανταλλάσσεται.

16. Ένιωσες να απομακρύνονται άνθρωποι από δίπλα σου;

Αντίθετα, όχι μόνο δεν απομακρύνθηκαν οι φίλοι μου, αλλά δημιουργήθηκαν πολλές νέες γνωριμίες και ουσιαστικές φιλίες με αξιόλογους ανθρώπους. Νιώθω ευγνωμοσύνη που ήρθαν έτσι τα πράγματα.

Όσα Έμαθε

17. Αν είχες μπροστά σου τον εαυτό σου του 2020, τι θα του έλεγες;

Μην σκοτώσεις το παιδί μέσα σου! Προχώρα μπροστά. «Σε πάω όπως είσαι».

18. Ποιο είναι το πιο δυνατό μάθημα αυτών των ετών;

Η αποδοχή. Η ζωή είναι όμορφη όταν αποδέχεσαι όσα έρχονται, καλά ή δύσκολα.

19. Πιστεύεις ότι η κοινωνία έμαθε κάτι — ή θα ξαναπατήσει την ίδια «μπανανόφλουδα»;

Η ιστορία κινείται σε κύκλους. Μεσαίωνες και Αναγεννήσεις εναλλάσσονται. Πιστεύω πως πλησιάζουμε μια νέα αυγή.

Μπροστά

20. Πώς βλέπεις την Ελλάδα σε μια δεκαετία;

Οι εξελίξεις σε όλα γίνονται πλέον με μεγαλύτερη ταχύτητα και με άλματα, όμως εμείς σκεπτόμαστε γραμμικά την εξέλιξη. Δεν ξέρω πού ακριβώς θα φτάσουμε, αλλά νιώθω έντονη αγωνία και προσμονή για το μέλλον της Ελλάδας.

21. Αν μπορούσες να διαλέξεις ένα θέμα για δημόσια διαβούλευση, ποιο θα ήταν;

Έγινε πρόσφατα μια τέτοια επιτυχημένη διαβούλευση — συνέδριο με εκλεκτούς ομιλητές — και το θέμα ήταν: «Το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας στον 21ο αιώνα — η Ελλάδα που χάνεται και η Ελλάδα που θέλουμε».

22. Ποιο ήταν το συμπέρασμα από αυτό;

Το συμπέρασμα από το συνέδριο ήταν να δημιουργηθούν κατά τόπους ομάδες για να συζητηθούν οι ενότητες που παρουσιάστηκαν και να παρθούν αποφάσεις από τον κόσμο.

23. Τι θα έλεγες σε έναν νέο που νιώθει ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα;

Αν πιστέψει ότι δεν μπορεί, τότε πράγματι δεν μπορεί. Αν όμως καταλάβει ότι ένας άνθρωπος — ακόμα και μόνος — μπορεί να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων, τότε αλλάζουν όλα. Έτσι ξεκινούν πάντα οι αλλαγές.

Εν κατακλείδι 

24. Τι δεν σε ρώτησα και θα ήθελες να ακουστεί στον κόσμο;

Να έχουμε Πίστη, Όραμα και Θάρρος. Τα θαύματα συμβαίνουν όταν οι άνθρωποι τολμούν.

25. Αν όλη η πορεία σου — γιατρός, ακτιβιστής, δημόσια παρουσία — γινόταν μία φράση, ποια θα ήταν;

Τα πράγματα πάντα γίνονται όπως πρέπει να γίνουν. Ας παραμένουμε αισιόδοξοι.

---

Ο Βαγγέλης Κουρούκλης γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Κεφαλονιά, τον τόπο καταγωγής του. Σπούδασε Ιατρική στη Βουλγαρία, απέκτησε την ειδικότητα της Παθολογικής Ανατομικής και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στην Ιριδολογία στη Μόσχα.

Έχει εργαστεί σε σημαντικά νοσηλευτικά ιδρύματα, όπως τα Νοσοκομεία: Άγιος Σάββας, Πανεπιστημιακό Ιωαννίνων, Σωτηρία και Απολλώνιο Ηρακλείου Κρήτης. Στα τελευταία χρόνια της επαγγελματικής του πορείας δραστηριοποιήθηκε ως ιδιώτης, με κύριο αντικείμενο την έρευνα και τη μελέτη στον τομέα της Ιριδολογίας.

Παραιτήθηκε από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19, λόγω διαφωνίας με τις θέσεις του συλλόγου, και ζει πλέον συνειδητά εκτός της ενεργού ιατρικής πρακτικής, διατηρώντας ωστόσο ενεργό πνευματικό και ερευνητικό ενδιαφέρον.

Παράλληλα, έχει συγγράψει βιβλία σχετικά με την Ιριδολογία και έχει πραγματοποιήσει μεταφράσεις έργων, μεταξύ των οποίων το «Εκατό Μέρες με έναν Σοφό» του Ζόζεφ Β. Ματζαλάνι.