Οι γιορτές δεν βιώνονται το ίδιο από όλους. Πίσω από τα φωτάκια, τα τραπέζια και τις χαρούμενες εικόνες, συχνά κρύβονται πίεση, μοναξιά, προσδοκίες και κόπωση. Ίσως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ειλικρινά για τις παγίδες των εορτών και να αναζητήσουμε έναν πιο ανθρώπινο, πιο υγιή τρόπο να τις ζούμε.
Τι είναι άραγε οι γιορτές;
Δεν είναι μια περίοδος χαράς, αγάπης, ζεστασιάς, ξεγνοιασιάς και οικογενειακών συναθροίσεων;
Τι τελικά γιορτάζουμε; Το ότι κλείνουν τα σχολεία; Το ότι στολίζονται οι δρόμοι και τα σπίτια (κάνοντας μερικές φορές διαγωνισμό στολίσματος);
Ή μήπως είναι εμπορικές γιορτές; Τι δώρα θα πάρουμε; Τι τραπέζια θα κάνουμε στο σπίτι μας ή τι θα φορέσουμε εάν είμαστε καλεσμένοι σε άλλα σπίτια;
Ή μήπως θα κάνουμε ρεβεγιόν σε κάποιο μαγαζί, ξενοδοχείο ή αλλού; Κι αν δεν έχουμε χρήματα για δώρα; Αν στις οικογενειακές συναθροίσεις βρίσκονται και συγγενείς με τους οποίους έχουμε διαφορές; Και πόσο καταπιεζόμαστε να φερθούμε κόσμια ή να αποφύγουμε συγκρούσεις;
Κι αν δεν έχουμε οικογένεια; Ή τα παιδιά μας, τα εγγόνια, οι φίλοι, οι συγγενείς είναι μακριά ή έχουν φύγει από τη ζωή; Ή αν είμαστε σε ένα ίδρυμα; Σε ένα γηροκομείο; Ή ίσως και σε νοσοκομείο; Ή εργαζόμαστε σε βάρδιες και δεν μπορούμε να είμαστε μαζί με τους δικούς μας, αλλά με τους συναδέλφους; Πόσα πολλά διαφορετικά είδη εορτών υπάρχουν…
Βέβαια, η τηλεόραση, το διαδίκτυο, τα κοινωνικά δίκτυα, με τις διαφημίσεις τους, καλλιεργούν μια άλλη εικόνα. Πιο παραμυθένια, πιο ουτοπική, για τους δικούς τους σκοπούς, που δεν είναι άλλοι από το κέρδος.
Οι γιορτές, λοιπόν, μπορούν να δημιουργήσουν πίεση, προσδοκίες και συμπεριφορές που συχνά τελικά μας κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.
Γι’ αυτό και αξίζει να μιλήσουμε ανοιχτά για τις παγίδες και τις ψευδαισθήσεις των εορτών – και πώς μπορούμε να τις ξεπεράσουμε με υγεία και ισορροπία.
1. Η ψευδαίσθηση της «τέλειας γιορτής»
Αρχικά, δεν υπάρχει τίποτα τέλειο σε αυτή τη ζωή!
Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να έχει ατέλειες· κανείς δεν ζει σε καρτ ποστάλ. Το σημαντικότερο όλων είναι η ψυχική μας υγεία, που κερδίζεται όταν αναγνωρίζουμε τα όριά μας και δεν συγκρίνουμε τη ζωή μας με φιλτραρισμένες εικόνες.
Πόσο πλήρεις είμαστε μέσα μας; Πόσο ισορροπημένοι; Πόσο βιώνουμε το πνευματικό κομμάτι της γέννησης του Χριστού; Τι σηματοδοτεί αυτό για εμάς; Μια καινούργια αρχή, μια αλλαγή συμπεριφοράς, επιλογών, επιδιώξεων;
Έχουν κάτι περισσότερο ουσιαστικό, περισσότερο πνευματικό να μας προσφέρουν τα Χριστούγεννα; Και ο καινούργιος χρόνος; Μπορεί να είναι καλύτερος ή και ίδιος με τον προηγούμενο; Είμαστε ευγνώμονες για αυτά που έχουμε; Εκτιμούμε την απλή καθημερινή μας ζωή;
2. Οι υπερβολές στο φαγητό και στο ποτό
Τα εορταστικά τραπέζια είναι απόλαυση, όμως συχνά καταλήγουν σε δυσφορία, γαστρεντερικές διαταραχές που μπορεί να μας οδηγήσουν ακόμη και στα επείγοντα, πιθανόν και σε μέθη με απρόβλεπτες συνέπειες πολλών ειδών: από αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές μέχρι διαπληκτισμούς, ξυλοδαρμούς, τροχαία με απροσδιόριστες, πολλές φορές καταστρεπτικές, συνέπειες. Στα πιο μακροπρόθεσμα, η αύξηση του βάρους και η επιβάρυνση χρόνιων παθήσεων.
Αποφυγή, λοιπόν, υπερβολών στο φαγητό και στο ποτό, για να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τις γιορτές!
3. Η κούραση από τις κοινωνικές υποχρεώσεις
Οι συνεχείς έξοδοι και οι επισκέψεις μπορεί να εξαντλήσουν ακόμη και τους πιο κοινωνικούς.
Δεν είναι έλλειψη ευγένειας να πούμε «όχι». Είναι μια πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας.
Η ξεκούραση δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη – ειδικά για όσους έχουν έντονη καθημερινότητα ή προβλήματα υγείας.
Οι γιορτές είναι και διακοπές. Ας μην το ξεχνάμε!
4. Η οικονομική πίεση των δώρων
Η οικονομική παράμετρος των γιορτών είναι εξίσου σημαντική και συμβάλλει στην υγεία μας. Μιας και η υγεία δεν είναι μόνο η σωματική και η ψυχική, αλλά και η κοινωνικοοικονομική.
Είναι γνωστό ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για ανάπτυξη νοσημάτων είναι η φτώχεια. Ως εκ τούτου, η πίεση που ασκείται για την αγορά δώρων με χρήματα που κάποιοι μπορεί να μη διαθέτουν δημιουργεί άγχος.
Οι γιορτές δεν μετριούνται σε αποδείξεις.
Ένα μικρό, ουσιαστικό δώρο ή μια κίνηση αγάπης έχει πολύ μεγαλύτερη συναισθηματική αξία.
Αν μας αγαπούν επειδή τους κάνουμε δώρα, αξίζουν άραγε την αγάπη μας;
5. Η μοναξιά πίσω από τους στολισμούς
Άνθρωποι που ζουν μόνοι, αλλά και άνθρωποι που ζουν μεν με άλλους αλλά νιώθουν μόνοι μέσα τους, μελαγχολούν ακόμη περισσότερο αυτές τις μέρες
Για κάποιους μπορεί να είναι μια προσωπική επιλογή και για άλλους ένας εξαναγκασμός. Σε κάθε περίπτωση, η θλίψη που συνοδεύει τη μοναξιά μεγαλώνει τον κίνδυνο πολλών συμβαμάτων (δυσάρεστων συμβάντων).
Η αναγνώριση αυτού του συναισθήματος είναι το πρώτο βήμα για να το αντιμετωπίσουμε. Το μοίρασμα με τους άλλους είναι μια πρώτη αρχή. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να το συζητήσουμε με άτομα εμπιστοσύνης.
Είναι όμως πολύ σημαντικό να σκεφτούμε και άλλους που μπορεί να νιώθουν μόνοι, όπως εμείς. Ένα τηλεφώνημα ή ακόμη και μια επίσκεψη δίνει χαρά και στα δύο μέρη. Η ανθρώπινη επαφή παραμένει το πιο ισχυρό «φάρμακο».
Τέλος, η ψευδαίσθηση της αλλαγής της τύχης μέσω των τυχερών παιχνιδιών, της χαρτοπαιξίας, των καζίνο κ.λπ.
Όλοι το ξέρουν ότι τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά τη βοηθούν. Τα χρήματα όμως που κερδίζονται – ή ακόμη περισσότερο που χάνονται – είναι από εκείνα που προσφέρουν μόνο άγχος, αγωνία αλλά και ψυχικό πόνο.
Κανένας τυχερός δεν κράτησε τα κερδισμένα για πολύ. Συνήθως τα σπαταλά, διότι απλούστατα δεν τα εκτιμά. Για να μη μιλήσουμε για την οικονομική καταστροφή που σε κάποιες περιπτώσεις συμβαίνει, αλλά κυρίως για τον εθισμό, που αποτελεί ολόκληρο κεφάλαιο από μόνος του.
Ένα υγιές μήνυμα για τις γιορτές
Οι γιορτές είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε τις ανάγκες μας, να αναζητήσουμε τον εαυτό μας, να συνδεθούμε με τους ανθρώπους μας και να αφήσουμε χώρο για ξεκούραση και πραγματική χαρά.
Ας ζούμε το παρόν και ας προγραμματίσουμε το εγγύς μέλλον. Να χαιρόμαστε την κάθε μέρα σαν να είναι μια καινούργια γιορτινή μέρα!
Με μέτρο, φροντίδα και κατανόηση προς τον εαυτό μας, μπορούμε να ξεπεράσουμε τις παγίδες και τις ψευδαισθήσεις αυτής της εποχής, δημιουργώντας γιορτές που είναι αληθινές, ανθρώπινες και τελικά πιο ουσιαστικές.
---
Η Σοφία Δημοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι γενική ιατρός και σήμερα εργάζεται ως προσωπική ιατρός Ενηλίκων στο Κέντρο Υγείας Έγκωμης στη Λευκωσία, στο πλαίσιο του ΓεΣΥ.
Με περισσότερα από 20 χρόνια εμπειρίας στο δημόσιο σύστημα υγείας της Ελλάδας, υπηρέτησε την ιατρική με αφοσίωση, τόσο στην κλινική πράξη όσο και σε διοικητικούς ρόλους, όπως αυτόν της συντονίστριας διευθύντριας στο Κέντρο Υγείας Κασσανδρείας.
Από τις 30 Απριλίου 2024 έχει αναλάβει την ευθύνη του εκπαιδευτικού προγράμματος των Ειδικευομένων Γενικής Ιατρικής σε παγκύπριο επίπεδο. Διαθέτει επίσης μετεκπαίδευση στην αρτηριακή υπέρταση.
Είναι ιδρύτρια της Ακαδημίας Υγιών Πολιτών, τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής από το 2001 και δραστήρια ομιλήτρια σε θέματα πρόληψης, διατροφής και αγωγής υγείας. Έχει εκπαιδεύσει και εκπαιδευτές σε ζητήματα που αφορούν την υγιεινή ζωή και τη φροντίδα του εαυτού.
Μέσα από τα άρθρα της στην ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΕΞΙΑ, μοιράζεται τη γνώση, την εμπειρία και το πάθος της για μια ζωή με περισσότερη επίγνωση, υγεία και ισορροπία. Πιστεύει ότι η ευεξία δεν είναι πολυτέλεια, αλλά δικαίωμα — και καθημερινή επιλογή.
Για το πλήρες βιογραφικό της, πατήστε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου