Γ. Μιτίδης: "Χορεύοντας με τους Νίκους". Συνέντευξη στον Άρη Νότη

Η φράση "σαν τα χιόνια" που συνήθως συνοδεύει τον Δεκέμβριο και τα Χριστούγεννα, με την κλιματική αλλαγή, μπορεί να μην επαληθεύεται, όμως το ετήσιο βιβλίο-λεύκωμα του σκιτσογράφου Γιώργου Μιτίδη είναι πιστό και συνεπές στο ραντεβού του με τους αναγνώστες, και κάνει την εμφάνισή του, πάντα με καυστικό και επίκαιρο τρόπο. Αυτή τη φορά με τίτλο "Χορεύοντας με τους Νίκους" της πολιτικής ζωής, έρχεται να καυτηριάσει και να αναδείξει άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε με πίκρα, αλλά πάντα με ένα προσωπικό αίσθημα σατιρικής ευθύνης τα κακώς κείμενα, τα στραβά κι ανάποδα και όλα τα τραγελαφικά που συμβαίνουν στη μαρτυρική νήσο μας. Μέσα στην τόσο αλλοπρόσαλλη εποχή μας η σάτιρα και το χιούμορ είναι ίσως από τα λίγα αντίδοτα πραγματικής ανακούφισης και ψυχαγωγίας ώστε να μην παραφρονήσουμε από τα άλλα μέτρα ανακούφισης που πληροφορούμαστε καθημερινά...

1. Τελικά η εισήγησή σας "Αψηφίστε τους", στο προηγούμενο βιβλίο, δεν εισακούσθηκε και οι εκλογές ανέδειξαν νέα κυβέρνηση, που όμως έχει πολλά κοινά με την προηγούμενη. Όπως για παράδειγμα το όνομα: Τώρα έχουμε μπει σ' ένα χορό, "με τους Νίκους", σύμφωνα και με το νέο σας βιβλίο, που δεν ξέρουμε που θα μας βγάλει. Ή μήπως ξέρουμε; 

- Έχετε απόλυτα δίκιο. Οι επιλογές μας ως λαού πρέπει να τύχουν ψυχιατρικής ανάλυσης. Όσον αφορά στο θέμα πού θα μας βγάλει αυτή η κυβέρνηση, ξέρετε στο χορό έχουν σημασία και τα βήματα, αλλά μην περιμένετε στο dancing to the end of love...

 2. Το μόνο που άλλαξε απ' την προηγούμενη κυβέρνηση είναι η ώρα; 

- Ναι και δεν χρειάζεται να αλλάξουμε μόνο ώρα αλλά και χώρα.

 3. Μερίδα του λέοντος στη σάτιρα σας έχουν τα τραπεζικά ιδρύματα, και η αντιμετώπιση τους απ' την κυβέρνηση. Περιμένατε κάτι περισσότερο απ' τη νέα κυβέρνηση σ' αυτό το θέμα; 

- Όχι δεν περίμενα κάτι διαφορετικό στο επίπεδο κυβέρνησης-τραπεζών. Η σχέση όμως ημών με την τράπεζα είναι σχέση νταβατζή-ιερόδουλης. Και μας πηδά και μας παίρνει τα λεφτά.

 4. Κάποιοι πιστεύουν ότι η πιο ρυπογόνα βιομηχανία είναι η... Βουλή και ότι αυτή θα έπρεπε να πληρώσει τα πρόστιμα για τους ρύπους. Τι πιστεύετε εσείς για αυτό; 

-Σωστή η περατήρησή σας αλλά ανεδαφική, γιατί εμείς μια ζωή πληρώνουμε αμαρτίες βουλευτών.

 

5. Η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων που στο παρελθόν αποτελούσαν εύκολη πηγή διακωμώδησης, βάζει εμπόδια στη σάτιρα σήμερα; 

-Ναι, τα πράγματα έχουν αλλάξει τρομερά. Αυτή η τρέλα του political correct (πολιτικής ορθότητας) χρησιμοποιείται για να φιμώσει την αντίθετη άποψη. Και υπάρχει εδώ η τάση η μειοψηφία να θέλει να επιβάλει την άποψη της στη πλειοψηφία. Το άσχημο είναι ότι προσπαθούν να την επιβάλουν και στη σάτιρα. Αν είναι δυνατόν...

 

6. Ποια είναι τα όρια της σάτιρας σήμερα; 

-Όπως είπα προηγουμένως υπάρχει η προσπάθεια να φιμώσουν τη σάτιρα. Τα όρια της σάτιρας είναι εκεί που ήταν πάντα. Αυτό που υπάρχει είναι η προσπάθεια καταστρατήγησης των ορίων, όχι από τη μεριά των σατιρικογράφων αλλά των «ευαίσθητων» κοινωνικών ομάδων. 

 7. Εκτός από χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος τι είναι η Κύπρος για σας σήμερα;

-Όπως γράφω και στο βιβλίο, η Κύπρος είναι χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο βόρβορο. Οι σταύλοι του Αυγεία είναι σχήμα λόγου μπροστά σ' αυτό που γίνεται εδώ. Τι να σου κάνει ένας Οδυσσέας... Έναν Ηρακλή χρειαζόμαστε! 

8. Θα ήθελα να κλείσουμε θετικά, με μια καλημέρα. Που την αφιερώνετε;

 -------------

Ο Γιώργος Μιτίδης γεννήθηκε στον κατεχόμενο Τράχωνα στη Λευκωσία. 

Από πολύ μικρή ηλικία έδειξε την κλίση του προς την καλλιτεχνία. Μετά τις γυμνασιακές σπουδές πήγε στην Αθήνα όπου σπούδασε Αγγλική φιλολογία. 

Δούλεψε ως καθηγητής αγγλικών και παράλληλα ασχολήθηκε με την σκιτσογραφία και τη ζωγραφική. Δούλεψε ως σκιτσογράφος σε διάφορες Αθηναϊκές εφημερίδες. 

Με την επιστροφή του στην Κύπρο εργάστηκε σε όλες σχεδόν τις Κυπριακές εφημερίδες και έλαβε μέρος σε διεθνείς εκθέσεις. Πήρε διάκριση στη Διεθνή έκθεση που έγινε στο Ισραήλ (work of excellence) και διεθνές βραβείο στη Διεθνή έκθεση στην Τουρκία με θέμα "Οι κλιματολογικές αλλαγές του πλανήτη". 

Έχει εκδόσει 15 βιβλία με γελοιογραφίες του. Το "Χορεύοντας με τους Νίκους" είναι το 16ο βιβλίο του. (Αγοράστε το γιατί θα εξαντληθεί σύντομα. Όχι το βιβλίο. Ο συγγραφέας!)