Αυτό που μπορεί να σε σταματά είναι τα υποσυνείδητα «παλιά» σου προγράμματα που έχουν μετατραπεί σε συνήθειες και λειτουργούν αντανακλαστικά, και γι' αυτό δεν τα συνειδητοποιείς.
Να επιμένεις πάντα· μην εγκαταλείπεις ποτέ. Η ζωή σου όλη εξαρτάται από τη συμπεριφορά σου αυτή. Αξίζει να προσέξεις αυτά που θα διαβάσεις στη συνέχεια.
- Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει πως κάποιος άλλος φταίει για ό,τι του συμβαίνει και που δεν έχει πετύχει όλα όσα θα ήθελε.
- Πάρα πολλοί θεωρούν ότι τους λείπουν τα προσόντα, οι ικανότητες, και διαμαρτύρονται γιατί δεν είχαν την ευκαιρία να τα αποκτήσουν.
- Άλλοι πάλι, δυστυχώς οι περισσότεροι, έχουν αποδεχτεί την κατάστασή τους σαν μόνιμη και έχουν εγκαταλείψει την ιδέα να την αλλάξουν.
- Υπάρχουν και αυτοί που περιμένουν να χειροτερέψουν τα πράγματα γι' αυτούς, φοβούνται το χειρότερο. Η στάση τους είναι αμυντική, αρνητική, αντιδρούν σε όλα.
Εννέα στους δέκα σκέφτονται περισσότερο αρνητικά για κάποιον από τους παραπάνω λόγους.
Μόνο ένα 10% των ανθρώπων έχουν θετική προσδοκία για τον εαυτό τους και ψάχνουν τρόπους να αλλάξουν τα πράγματα.
Αν αισθάνεσαι λοιπόν ότι είσαι ο δέκατος που ψάχνει, τότε απάντησε σε δύο ακόμη ερωτήσεις μου:
1. Ενθουσιάζεσαι εύκολα; Είσαι παρορμητικός, αλλά δεν κρατά πολύ ο ενθουσιασμός σου; Μήπως αρχίζεις πολλά πράγματα, που όμως δεν τα ολοκληρώνεις (δίαιτα, γυμναστική, ξένη γλώσσα, μουσικό όργανο, πτυχία κ.ά.); Σκέψου να έκαναν το ίδιο όλοι οι διάσημοι επιστήμονες, καλλιτέχνες, εφευρέτες, συγγραφείς, αθλητές, ερευνητές, δάσκαλοι...
2. «Κάτι σε σταματά»; Λες και βάζεις τρικλοποδιά στον εαυτό σου; Στην ψυχολογία μιλάνε για αυτοσαμποτάζ.
Αυτό που μπορεί να σε σταματά είναι τα υποσυνείδητα «παλιά» σου προγράμματα που έχουν μετατραπεί σε συνήθειες και λειτουργούν αντανακλαστικά, και γι' αυτό δεν τα συνειδητοποιείς.
Εκεί στα παιδικά σου χρόνια, μέχρι τα εφτά σου, συνέβησαν γεγονότα την ερμηνεία των οποίων και τις εξηγήσεις τους σ' τα έδωσαν άλλοι, όχι εσύ, εσύ δεν μπορούσες (γονείς, παππούδες, αδέρφια, δάσκαλοι κ.ά.).
Θα σου αναφέρω ένα δικό μου τέτοιο γεγονός, για να καταλάβεις.
Στα τέσσερά μου χρόνια, θυμάμαι να κλαίω γιατί έλειπε ο πατέρας μου, και όταν ρώτησα τη μάνα μου η απάντησή της δεν ήταν διαφωτιστική:
«Λείπει ταξίδι στην Αθήνα». Ο πατέρας μου, τότε, έκανε τον παραγγελιοδόχο (πρόγονος του κούριερ), δηλαδή συγκέντρωνε καλάθια και δέματα με διάφορα συνήθως τρόφιμα (όσπρια κ.λπ.) από τους χωριανούς και τα μοίραζε στους συγγενείς τους στην Αθήνα και στον Πειραιά, και από κει έφερνε τα καλάθια γεμάτα με ρούχα, εργαλεία κ.λπ. που του έδιναν για τους χωριανούς.
Κάθε δεύτερη εβδομάδα, έφευγε για μια εβδομάδα. Μου έλειπε, και το παιδικό μου μυαλό δεν καταλάβαινε γιατί. Έτσι εγώ έχω ένα «χαρακτηριστικό» που ενεργοποιείται όταν είμαι σπίτι και κάποιος δικός μου λείπει: υποφέρω (είμαι λυπημένος). Τώρα βέβαια ξέρω, και δεν ανησυχώ. Τότε όμως;
Το περίεργο είναι ότι αυτό δεν λειτουργεί και αντίστροφα, δηλαδή όταν λείπω εγώ από το σπίτι. Μέχρι τα είκοσι εννιά μου, που παντρεύτηκα, πάντα έλειπα εγώ· την πρώτη φορά που ενεργοποιήθηκε ο μηχανισμός ήταν όταν τύχαινε να είμαι σπίτι και να λείπει έστω και για λίγο η γυναίκα μου ή τα παιδιά: τότε υπέφερα –μέχρι που ανακάλυψα την αιτία.
Τέτοιες «εγγραφές» έχουν όλοι οι άνθρωποι, και όταν συμβαίνουν παρόμοια γεγονότα ενεργοποιείται ο εγκέφαλος και αντιδρά όπως την πρώτη φορά. Αν το άτομο δεν αναπρογραμματίσει το «γεγονός», δηλαδή δεν «ενημερώσει» το εσωτερικό του συνειδητό (αυτό λειτουργούσε τότε, μέχρι τα εφτά μας χρόνια), θα αντιδρά πάντα με βάση την αρχική εγγραφή.
Το εξωτερικό συνειδητό είναι «αδύναμο» μπροστά στην αυτόματη λειτουργία του εσωτερικού. Έχω αντιμετωπίσει πάρα πολλές περιπτώσεις ως υπνοθεραπευτής, όπου η ύπνωση ως τεχνική αναπρογραμματισμού έχει θαυμαστά αποτελέσματα.
Έτσι, λοιπόν, γεγονότα της παιδικής ηλικίας που παραμένουν ξεκάθαρα στη μνήμη μας, και που είχαν συνοδευτεί και από έντονα συναισθήματα, μπορούν να ενεργοποιούν τον εγκέφαλο ώστε να αντιδρά με τον ίδιο τρόπο που είχε αντιδράσει και τότε.
Πολλές από τις τωρινές συμπεριφορές σου έχουν τις ρίζες τους στην παιδική σου ηλικία. Αν δεν τις ψάξεις, δεν θα τις βρεις ποτέ και θα παραμένεις προβλέψιμος.
Μια χαρακτηριστική περίπτωση που αξίζει να της δώσεις προσοχή είναι η ακόλουθη ιστορία.
Σε ένα από τα σεμινάρια, με πλησιάζει μια κοπέλα πανέμορφη και μου ζητά να με απασχολήσει λίγο.
«Πρόσεξα ότι είστε και υπνοθεραπευτής, και νομίζω πως μπορείτε να με βοηθήσετε».
«Ποιο είναι το πρόβλημά σου;»
«Ξέρετε... είμαι είκοσι πέντε χρονών και είμαι παρθένα».
Ξαφνιάστηκα, αλλά πριν προλάβω να πω κάτι, συμπλήρωσε:
«Δεν έχω καμιά προκατάληψη και είμαι εντελώς φυσιολογικό άτομο. Μου αρέσουν οι άντρες και με φλερτάρουν πολύ. Μου συμβαίνει όμως κάτι παράξενο.
»Όσες φορές έτυχε να μου αρέσει ένα αγόρι και αποφάσιζα ότι τελικά αυτός θα ήταν που θα γνώριζα τον έρωτα μαζί του, συνέβαινε κάτι που δεν μπορώ να το καταλάβω.
»Μόλις με ακουμπούσε και ξεκινούσε η προετοιμασία, που οφείλω να πω γινόταν με ευαισθησία και τρυφερότητα, κάτι με αναστάτωνε, σαν να με μεταμόρφωνε, και το έβαζα στα πόδια αφήνοντάς τον σύξυλο.
»Αυτό επαναλήφθηκε πέντ' έξι φορές, μέχρι που κατάλαβα ότι το πρόβλημα ήμουν εγώ».
Της ζήτησα να μου γράψει αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία, μέχρι έξι, εφτά χρονών. Ό,τι μπορούσε να θυμηθεί με λεπτομέρεια.
Στις αναμνήσεις που μου έφερε, ξεχώριζε μία με τη γιαγιά και την αδελφή της που μου έκανε κλικ.
«Είμαι έξι, εφτά χρονών και παρακολουθώ την αδελφή μου, που είναι δεκαπέντε και ζητά χρήματα από τη γιαγιά για να πάρει ένα δώρο σε μια φίλη της που γιορτάζει και την έχει καλέσει σε πάρτι.
»Η γιαγιά δίνει χρήματα αλλά κάνει και τη σχετική κατήχηση: "Πρόσεξε, κακομοίρα μου, εκεί που θα πας υπάρχουν κάτι τύποι που το μόνο που σκέφτονται είναι να σου κάνουν κακό. Σε καλοπιάνουν και μόλις απλώσουν χέρι πάνω σου θα σου πάρουν το πολυτιμότερο πράγμα που έχεις, και τότε αλίμονό σου, καταστράφηκες".
»Η αδελφή μου διαβεβαίωσε τη γιαγιά ότι δεν έπρεπε να ανησυχεί και μασώντας την τσίχλα της πήρε τα χρήματα κι έφυγε, ενώ εγώ ήμουν κατατρομαγμένη».
Το «κλειδί» στην ανάμνηση ήταν η φράση της γιαγιάς «Μόλις απλώσουν χέρι πάνω σου... καταστράφηκες».
Υπνώτισα την κοπέλα και την πήγα στα εφτά της χρόνια, στη σκηνή με τη γιαγιά, την οποία έβαλα να δίνει τα χρήματα και να λέει:
«Πρόσεξε, κορίτσι μου, ανάμεσα σ' αυτούς που θα γνωρίσεις υπάρχουν πολλοί που είναι σπουδαίοι άνθρωποι και που θα μπορούσαν να γίνουν εξαιρετική γνωριμία».
Αυτό το νέο «πρόγραμμα» αντικατέστησε στο εσωτερικό συνειδητό το προηγούμενο και την αντανακλαστική (αυτόματη) αντίδρασή της.
Σήμερα έχει μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Πολλές από τις δυσκολίες των ανθρώπων έχουν τη ρίζα τους στα γεγονότα που μας συνέβησαν μέχρι τα έξι, εφτά μας χρόνια και στην αντίδραση που είχαμε τότε.
Μπορούμε να αναπρογραμματίσουμε τον εγκέφαλό μας και να ελέγξουμε τις αντιδράσεις μας.
(Από το βιβλίο "ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΣΟΥ"
εκδόσεις ΚΡΙΤΟΝΟΥ)
✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️
Ο Παναγιώτης Μεταξάτος, γεννημένος στην Κεφαλονιά, είναι κορυφαίος εκπαιδευτής της μεθόδου Silva για πάνω από 40 χρόνια, με διακρίσεις όπως το World Cup και το President Cup.
Με σπουδές στα Οικονομικά, Μάρκετινγκ, Ατομική Ψυχολογία και διδακτορικό στον Ψυχοπροσανατολισμό, έχει αφιερώσει τη ζωή του στην προώθηση της προσωπικής ανάπτυξης και της νοητικής ενδυνάμωσης. Ως συγγραφέας 4 βιβλίων και εκπαιδευτής υπνωτιστών, έχει δημιουργήσει διάφορα σεμινάρια, όπως το “Graduate” και το “Ύπνωση για Όλους”.
Παράλληλα, έχει διατελέσει σύμβουλος και εκπαιδευτής σε θέματα Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ σε γνωστές σχολές, ενώ υπήρξε ιδρυτής και μέτοχος σε μεγάλους εκδοτικούς οίκους στην Ελλάδα. Στην Κεφαλονιά, με τη σύζυγό του, έχει δημιουργήσει το πρόγραμμα “Αναγέννηση” για πνευματική και σωματική αποτοξίνωση.
Ως παραγωγός βιολογικού ελαιολάδου, έχει βραβευτεί για την εξαιρετική ποιότητα του ελαιολάδου του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 2018. Επιπλέον, είναι ενεργός στον αγροτουρισμό ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτουρισμού Ιονίου και συμμετέχει σε πολλούς οργανισμούς και δίκτυα αγροτουριστικών επιχειρήσεων.
Μέσα από τη διδασκαλία της μεθόδου Silva, έχει βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους να βελτιώσουν τη ζωή τους μέσω της νοητικής χαλάρωσης και της προσωπικής ανάπτυξης.
Περισσότερα για τη μέθοδο Σίλβα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου